Ik vind dat ontzettend belangrijk, zeker omdat ons welzijn toch grotendeels afhangt van het in contact zijn met andere mensen.

Daarom geef ik tijdens mijn optredens altijd iedereen aandacht en dat bouw ik per nummer op. Want sommige mensen staan meteen open voor contact terwijl anderen vooral in zichzelf gekeerd zijn. Het kost dan wat meer tijd om te voelen waar deze persoon van ‘open’ gaat. Zodat ook zij uiteindelijk een warm gevoel overhouden aan mijn optreden.

Het is prachtig om te zien hoe iedereen op geheel eigen wijze open bloeit. Soms is een blik genoeg, soms een grapje, dan weer net dat ene speciale liedje óf een spontane omhelzing. Tegenwoordig neem ik mijn hoepel altijd mee naar senioren optredens. Dit zorgt voor geweldige interactie; ik kreeg er tijdens een vrijwilligersfeest zelfs mijnheer pastoor mee aan het hoepelen!

En tijdens een ouderenochtend op een buurtfestival vroeg een ondeugende vrouw met glimmende pretoogjes of ik niet in de paal van de tent kon klimmen. Dat kan ik natuurlijk niet echt en zeker niet in mijn jurk. Maar die gezichten die je ziet als ik net doe alsof zijn toch goud waard! En als ik dan ook nog even touwtje spring door mijn hoepel is het feest compleet!

Onlangs woonde een blinde man een zorg optreden bij. Dan noem ik, terwijl ik zingend langsloop, extra mijn naam nog eens en raak hem ook telkens even aan in het voorbijgaan. Zo voelt ook hij zich gezien en heeft een idee van wat er rondom hem heen gebeurd. En toen ik na afloop mijn ansichtkaart uitdeelde en dat tegen hem vertelde zei hij; wat fijn, krijg ik er ook een? 

Nu lijkt het misschien of ik enkel voor ouderen speel maar ook tijdens feesten en partijen werk ik zo. Want geloof me; iedereen wil graag gezien worden. Ikzelf net zo goed. Afgelopen week was ik met mijn kleinzonen op de kermis, roept de jongen naast me; jij was op het feest van mijn opa en oma! Vond je het leuk vroeg ik, waarop hij enthousiast ja knikte. En mijn jongste kleinzoon vervolgens weer heel trots naar mij keek…😇