Het is weer voorjaar. En iedere ochtend word ik gewekt door vogels die hun hoogste lied zingen. Dat is altijd al prachtig om naar te luisteren maar zeker nu in deze tijd. Want elke vogel zingt zijn eigen lied, denkt er niet eens over na om een ander deuntje in te zetten…Hij volgt zijn instinct, zo simpel is dat…

Het herinnert me eraan dat ik dat ook mag blijven doen. Juist in deze onzekere tijd waarin we leven. Ik heb mezelf namelijk de laatste tijd serieus afgevraagd of het niet beter zou zijn om een ander lied te gaan zingen. Want het wordt door alle maatregelen niet gemakkelijk gemaakt om mijn eigen wijs te houden…

Gelukkig overvalt me,  terwijl ik luister naar dit ochtendconcert, een gevoel van diep vertrouwen. Want de manier waarop ik mijn eigen lied zing past gewoon bij mij. Ik kan op geen enkele wijze meer betekenis aan mijn leven geven dan door te blijven doen wat ik al deed. Omdat ik daarmee mezelf het meest gelukkig maak en daardoor iedereen om mij heen!

Daarom wacht ik geduldig het moment af dat de boekingen weer zoals vanouds binnen gaan komen. Want welke kant het binnen onze samenleving ook op zal gaan; oprechte aandacht en verbinding vanuit liefde zal altijd nodig blijven. En omdat dat precies mijn missie is als Muzikale Geluksbrenger, blijf ik vertrouwen. Gewoon, door mijn instinct te volgen…